جنبه های حقوقی تامین مالی عاملیت(فاکتورینگ)

فاکتورینگ به عنوان یکی از شیوه های مهم تامین مالی در دنیای تجارت بین الملل، روش غالب تامین مالی مبتنی بر دارایی برای موسسات تجاری کوچک و متوسط می باشد. با توجه به کاربرد وسیع فاکتورینگ در سطح جهانی بدلیل نقشی که در توسعه و تسهیل تجارت کشورها دارد و نیز با عنایت به عدم استفاده از این نهاد در کشور ما علی رغم نقش مفیدی که می تواند در توسعه و تسهیل تجارت کشور ما داشته باشد، پژوهش حاضر وضعیت حقوقی این نهاد را در قوانین ملی کشورهای پیشرفته، کنوانسیون های بین المللی و در سیستم حقوقی ایران مورد بررسی قرارداده است. در حال حاضر کشور ایران فاقد قوانین خاص راجع به فاکتورینگ می باشد ولی این امر نمی تواند مانع بهره مندی از این نهاد گردد، زیرا با بررسی به عمل آمده مشخص گردید از آنجایی که اساس تامین مالی فاکتورینگ مبتنی بر انتقال طلب می باشد کشورهایی که چون ایران فاقد قوانین خاص می باشند می توانند قواعد و مقررات عمومی انتقال طلب را برای استفاده از این نهاد به کار برند. در همین راستاء این پژوهش پس از توصیف نهاد فاکتورینگ، براساس قواعد و مقررات عمومی انتقال طلب به تشریح جوانب حقوقی آن یعنی ماهیت حقوقی، شرایط تشکیل و حقوق و تعهدات ناشی از آن بر اطراف قرارداد تامین مالی فاکتورینگ پرداخته است و ملاحظه گردید در ایران هر چند نهادی خاص برای انتقال طلب تاسیس نشده است ولی انتقال طلب در قالب عقود بانام و بی نام ممکن می باشد و در مقایسه قرارداد تامین مالی فاکتورینگ با عقود مزبور روشن گردید که انعقاد قرارداد مذکور در قالب بیع طلب و قرارداد خصوصی ماده 10 قانون مدنی امکان پذیر است.